Artikel
Portugal, de bloederige veertiende eeuw. De jonge natie vecht om zijn prille grenzen te bewaren. In de twaalfde eeuw was Afonso Henriques er immers in geslaagd om het zuiderse land af te bakenen en als een onafhankelijk gebied tegenover Castilië - vanwaaruit het huidige Spanje zal uitgroeien - te laten erkennen.
Maar de koning van Castilla, Henrique II stopt niet met de noordelijke grens van Portugal, die met Galicia, aan te vallen.
In het stadje Monção, dicht bij de grens, heerst een zwakke gouverneur. Een interessant doelwit voor de koning en die stuurt prompt zijn Galicische generaal, Don Pedro Rodrigues Sarmento, om het te veroveren. Het leger omsingelt het stadje en bestookt het wekenlang.
Aangezien de gouverneur zijn taak niet aankan, neem zijn vrouw het heft in handen. Deu-La-Deu Martins is haar naam en ze blaakt van vechtlust. Ze staat aan de zijde van de soldaten op de omwallingen, ze spreekt de inwoners moed in en verzorgt de gewonden met een niet-aflatende energie. Ondanks alle inspanningen en gebeden verergert de situatie en raken de voedselvoorraden uitgeput. Het is nog een kwestie van uren vooraleer de stad, midden in de frisgroene vinho verde streek, zich zal moeten overgeven… Het is op dat precaire moment dat Deu-La-Deu beslist om een nooit geziene én risicovolle strategie toe te passen. Ze vraagt om de weinige nog overblijvende bloem te verzamelen en daarmee kleine broodjes te maken. Eenmaal gebakken, neemt ze ze in de hand en trekt ermee naar het hoogste punt van de omwallingen. Door de schietgaten ziet ze de Castiliaanse soldaten, die eveneens honger lijden. Ze roept naar hen “Jullie zijn hier al zo lang! We willen niet dat jullie honger lijden! Neem deze broodjes die wij nog in overvloed hebben. Vraag er gerust meer, mochten deze niet voldoende zijn!” en ze werpt de nog warme en heerlijke geurende broodjes naar beneden.
Verbaasd over zoveel goedheid en ontmoedigd door het feit dat de inwoners nog steeds voedsel hebben, breken de vijandige troepen de omsingeling op en verlaten Monção. De stad is gered!
